Talambuhay ni Jehanne Macatangay

Jehanne at si papa

Oktubre 17,1994 ng ako`y isinalang,pinangalanang Jehanne S. Macatangay ng aking mga mahal na magulang na sina Ilani Macatangay at Jelson Macatangay at may isa akong kapatid na si Jellence Macatangay. Bunso ako sa dalawang magkapatid . Minsan may nagsasabi muka dw hindi kami magkapatid kase ``Black Beauty’’  ako at si ate naman ay ``maputi’’ pero mahal na mahal  namin ang isa`t-isa. At lumaki ako sa lugar kung saan naging permanente naming tirahan, ito ay sa Brgy. II-E, San Anton,San Pablo City,Laguna, doon namulat  ang aking isipan .

ako noong grade 1

 Ako ay nag-elementarya  sa mababang paaralan ng San Anton Elementary School. Sa unaung baitang ko sa elementarya, s aking pagpasok rito ay lubos kung nauunawaan ang mga bagay-bagay sa akng paligid at natutunan ang iba`t-ibang salita. At noong nang baitang ko, naging guro ko si Gng. Flores ang amin tagapayo. At sa ikalawang baitang ay dito ako nagkaroon ng pagkatakot sa aking guro, at hindi ko malilimutan ang aking ma ginagawa nung ako ay nasa ikalawang antas na. At nung ikatlong baitang ako lalo akong nagkaroon ng madaming kaibigan at masasayang alaala. At nasa ikaapat na baitang na ako,hindi ko malilimutan ang pagpipintura namin sa classroom.At nung nasa ikalimang baitang ako lagi akong inaasar ng kaklase kung makulit na hindi ko malilimutan.At nung nasa ikaanim na baitan na ako wala na ako masyadong naging karanasan dahil magkakahiwalay na kaming magkakaklase at nakakilala ng mga kaibigan na naging bahagi nang aking buhay,hanggang sa ngayon nagtapos ako ng elementarya dala-dala ang aking medalya na may taos noong pagmamalaki,hindi man nakakuha ng parangal.Ngunit nandoon ang aking pangarap na makatung-tong naman sa sekondarya.

Highschool Life

Jehanne

Namulat ang aking mga mata ng ako`y nakapag-aral naman ng highschool sa paaralan ng Col. Lauro D. Dizon Memorial National Highschool.Nang mga panahong ito,tricycle driver ang aking ama at nagtatrabaho naman sa orange laundry shop ang aking ina. Dito muli ako nakakilala ng mga matatalik na kaibigan sa totoo, hindi biro ang makisama sa mga taong nakapaligid sa akin.May mga totoo sa sarili , may mapagkunwari at mayroon din namang magagaling makibagay.Swerte ako dahil nakakilala ako ng mga kaibigan ko,na mayroon ako ngayon.Kasama ko sila sa lungkot at sa saya man. Hindi maiiwasan ang hindi pagkakaintindihan ngunit agad din naman namin iyong naiaayos.

Sa tuwing makakasama kami lagi kaming nagkakatuwaan at minnsan naglolokohan din.Naalala ko merong isang bata na tumakbo at bigla itong nadapa agad ko naman ito tinulungan kasi naawa ako dahil yung mga kasama ko ay pinagtatawanan ito.Nang ito ay naito ko na bigla naman ito nagpasalamat sa akin,nang ito ay umalis,kitang-kita ko na bigla tumulo ang laway nito,napatawa naman ako at siya.Nang matapos iyonn bumalik na kami sa clasroom namin.Nang pagdating namin pinag-uusapan namin yung nang yari doon sa bata at nagtawanan nanaman kami.Nang kami ay awasan na nakasalubong ko nanaman ito ay napangiti kami sa isa’t-isa.Nang ako ay umuwi na ikinukwento ko ito sa aking mama.At ang sabi sa akin ay “jehanne ngayon ko lang nalaman na may puso ka din pala”at bigla naman ito napatawa.Isang araw bigla naman sumama ang aking pakiramdam, hangang sa nag kasakit na ako,ang akin mama naman at ang aking papa sa aking dahil antaas ng aking lagnat muntik na nga ako maisugod sa ospital buti nalang bumaba nalang . Mga dalawang araw mabuti na ang aking pakiramdam tapos  bigla naman umulan at nagkatuwaan kami ng aking mga pinsan at naligo kami sa ulan kami ay nagtatakbuhan, yung isa kung pinsan may dalang bote at hinahampas ito samin pag kami ay naabutan . ang saya saya ko noon  dahil minsan lang mangyari ito ng tumila na ang ulan hindi muna kami nagbanlaw , nagpatuyo muna  kami ng aming katawan ng ako`y tuyo na tsaka ako naligo e gabi na iyon , maya maya  bigla naman ako inubo  dahil natuyuan ako ng lamig . Kinabukasan nilagnat nanaman ako at napagalitan pa ako sabi ng aking mama hinding hindi na daw yon mauulit .

Jellence
Candidate for Lakan At Mutya

Merong pumunta sa amin na isang maginoong , atang ngalan naman isang kilalang designer  at nagmungkahi  naman ito kung ano ang sadya nito sa amin at nilahad ito, sa aking mama at papa akalaing na ang kapatid ko pala ang sadya nito si ate ay inaalok na sumali sa isang timpalak na LAKAN AT MUTYA NG SAN PABLO .Ang ate ay nag dadalawang isip pa muna  ito dahil inaalala niya ang kanyang pag aaral baka kasi ito masira sa kanya hindi muna ito sumang ayon dahil tinatanong muna ito ng aking mga magulang at kung saka sakali daw itong pumayag sa inaalok nito kay ate , nag bigay naman ito ng  kanyang cellphone no. may ilang araw na inisip ng aking ate kasi nag dadalawang isip pa nga ito habang nagkasunduan na nga ang aming pamilya na sumali na nga ito . Dahil para sumikat pa lalo ito at nag pasya na din ng aking ate na sumali na nga ito kasi para sa kanya din ito mga ilang araw pinuntahan  na ng aking ate si sir Gamo para sabihin ang pasya nito.Nung magkausap sila nito tuwang tuwa si sir Gamo dahil sumang ayon ito sa alok nito sa kanya. Nang naghahanda na ang aking ate para mainsayo ang dami-dami niyang natutunan kay sir Gamo. Sumapit ang labanan ng LAKAN AT MUTYA  hinding hindi naman ito nagpatalo dahil alam niya sa sarili na mananalo siya at may laban siya nung mang husga na ang hurado . Ang aking ate ay pasok ng sa top10 ganun lang ang nakuha niya ibingay niya pa din ang kanyang makakaya .

Jehanne 4th yr

                Dahil sa pagiging parte bilang `teenager’natutunan ko rin humanga sa mga taong nagiging malapit sa akin . Dahil nga sa dalaga na ako ay may limitasyon din .Prioridad ko pa rin ang aking pag aaral bago ang pag ibig . At ngayon ngan`y nasa ikaapat na taon na ako sa highskul nag iisip na rin ako na magandang kurso para sa akin ng sa gayon ay maihanda ko ang aking sarili para sa buhay kolehiyo